การรับรู้

การรับรู้ในบริเวณต่างๆ

ในการทำงาน อาจเริ่มจากการเข้าไปอยู่ในที่ที่นั้น แล้วลองดูว่าในช่วงเวลาสั้นๆ เราได้รับรู้ถึงอะไรบ้าง ลองสังเกต สิ่งรอบตัว แล้วบันทึกออกมา

    

๑. วงเวียนให้ความรู้สึกว่าเป็นหน้าบ้านมากกว่า ทางที่จะมองเข้าไปเห็นโรงช้าง (มุมมองผู้ใช้รถ)

๒. ต้นไม้ที่อยู่ข้างที่จอดรถ ช่วยบังอาคารและบังบึง

ทำให้บึงที่มีความสวยงามมีความเป็น Private

คนที่ (เดิน) เข้ามาภายในถึงจะได้เห็นความงามนี้

๓. ต้นไม้ที่ค้อมลงมาทำให้สะพานไม้ (ทางเดินรอบบึง) ร่ม/น่าเดิน

+ รูปทรงซุ้มประตู ทำให้รู้สึกน่าใช้งาน

๔. ทางเดินรอบบึงทำให้สามารถมองเห็นทัศนียภาพได้อย่างต่อเนื่อง ไม่ขาดตอน

ต้นไม้ที่ขึ้นปกคลุมรอบบึงช่วยบังกิจกรรมที่อยู่ด้านใน - ความเป็น Private

และทำให้อาคารต่างๆดูเป็นธรรมชาติ (+ รูปแบบอาคารมีความกลมกลืนกับธรรมชาติ)

๕. รั้วไม้ของสะพานไม้ (ทางเดินริมบึง) และสะพานไม้ทางเข้าอนุบาล

เมื่อมองในระดับสายตาของเด็กอนุบาล บางครั้งเป็นการบังมุมมอง (+ความซุกซน)

ทำให้ต้องปีนเพื่อมองทัศนียภาพ

๖. ลานปูน + ดิน ระหว่างรอยต่อโรงช้าง และรับอรุณ ส่วนที่ไม่ชายคาบัง

พื้นน่าจะเป็นวัสดุเดียวกันไปเลย (ดิน หรือ ปูน)

๗. และ ๘. คุณภาพของแสงเมื่อมองจากใต้รับอรุณ

๙. ลานบริเวณตึกมัธยมกว้าง มีต้นไม้เยอะ แต่โปร่ง

ส่งผลให้มีแดด และลมเข้าอย่างทั่วถึง (เมื่อลองยืนอยู่ในบริเวณนั้น)

๑๐. ลานบริเวณเรือนศิลปะมีต้นไม้เยอะ แต่หนา

ส่งผลให้มีแดด และลมเข้าน้อย (เมื่อลองยืนอยู่ในบริเวณนั้น)

๑๑. ทางเดินริมบึงช่วงตึกมัธยมบางช่วงจะไม่มีรั้วไม้กันตก

ระยะจากอาคาร - ทางเดิน (บางช่วงเป็นเนินดิน) - บึง ค่อนข้างกว้าง