ครุสติสถาน สถานพักใจ

ครุสติสถาน สถานพักใจ

หากอาศรมศิลป์ เป็นสถานที่นำความรู้ สอนให้ดูจิตใจ

ครุสติสถาน ที่อยู่ห่างไปเพียงนิดเดียวก็เป็นเหมือนสถานที่พักกายพักใจ

ธรรมชาติที่เข้าถึงได้ ภายในสถานที่เล็กๆ ที่ใช้การจัดวางอย่างมีระบบทำให้ตอบสนองด้านจิตใจ

ประตูรั้วเล็กๆที่เปิดอ้ารอรับ

ก่อนที่จะเข้าไปภายในครุสติสถาน สิ่งที่เจอในทางเข้าคือรั้วเตี้ยๆ และทางเดินที่อยู่ด้านหลัง

หากดูดีๆจะเห็นว่ามีทางแยกไปด้านซ้ายขวา

แต่ด้วยการนำสายตาของถนน และรั้วต้นไม้ที่ปลูกยาวไป

ทำให้สายตาไปจบที่ศาลาเล็กๆ

เป็นกรอบเล็กๆให้มองลอดศาลาไปเห็นสวนฝั่งตรงข้าม ที่ถูกคั่นด้วยคลองเล็ก

บรรยากาศร่มรื่นน่านั่ง ลมเย็นสบาย ทั้งๆที่ไม่มีต้นไม้ปกคลุมเหนือหัว

มีเรือผ่านไปผ่านมาทั้งวัน เพลินตา

เป็นสิ่งที่เริ่มหายไปจากกรุงเทพ

แยกขวา ที่พักกาย ที่พักใจ

เมื่อเข้าไปภายในจะมีทางที่นำไปสู่อีกพื้นที่หนึ่ง

แยกขวานี้ เป็นทางเดินที่ขั้นระหว่าง บ้านพักทางซ้าย และทางเดินจงกลมทางขวา

จากความรู้สึกในมุมมองเข้าสู่พื้นที่

รั้วต้นไม้ทางซ้ายปิดทึบเป็นเส้นนอนขนานตามทางเดินไปในแนวยาว

สัญชาตญาณการรับรู้บ่งบองว่าหลังรั้วต้นไม้ลักษณะนี้จะต้องมีอะไรซ่อนอยู่ภายในแน่นอน

ซึ่งเป็นบ้านพักหลังใหญ่

ขอบคุณพุ่มต้นไม้ที่ปลูกอยู่ด้านหน้า

ที่ช่วยรั้วต้นไม้บดบังบ้านพักในส่วนหลังคาที่อยู่สูงเหนือแนวรั้ว

ต่างจากด้านขวาที่มีแนวรั้วต้นไม้เหมือนกัน แต่ต่างตรงที่เป็นรั้วตามแนวขวางตั้งฉากกับทางเดิน

ด้วยการวางลักษณะนี้ทำให้แนวต้นไม้ไม่ดูเป็นผืนเกินไป

และเนื่องจากเป็นแนวตั้งขนาน

ทำให้ดูเหมือนว่าภายในนั้นไม่มีอะไรที่เป็นสิ่งปลูกสร้าง เนื่องจากการซอยไม่สามารถซ่อนอะไรไว้ภายใน

จริงหรือ.... 

นี่เป็นสัญชาตญาณการรับรู้เท่านั้น

ด้วยความรู้สึกนี้ สามารถนำไปใช้ในการออกแบบเพื่อทำให้เกิดผลในเรื่องของการเปลี่ยนผ่านพื้นที่ได้

ต้องเข้าไปภายในเท่านั้นจึงเห็น

ทำให้ความรู้สึกตอนอยู่ภายนอกกับภายในที่ต่างกัน